Publicystyka

Polski konserwatyzm – podobnie jak w krajach Europy Zachodniej – niemal od początku wykształcenia się tej doktryny obejmował kilka nurtów ideowych, często w wielu punktach ze sobą sprzecznych. W XIX stuleciu największy na tym polu sceny politycznej rozgłos zyskało środowisko krakowskich „stańczyków”, pojmujące konserwatyzm w sposób jak na owe czasy nowoczesny, krytyczne wobec wielu aspektów narodowej tradycji, próbujące szukać odpowiedzi na wyzwania ówczesnej rzeczywistości.

W kolejną rocznicę gdańskich strajków z 1980 r., które doprowadziły do powstania i zarejestrowania NSZZ „Solidarność”, w najbardziej obiektywnych w historii „Wiadomościach” rządowej Jedynki usłyszałem, że „31 sierpnia 1980 r. władza komunistyczna wreszcie ugięła się i podpisała 21 postulatów”.

W sierpniu skończyłby 91 lat – jeden z naszych mistrzów Czesław Stanisław Bartnik. Wielki kapłan Kościoła katolickiego. Wielki i odważny umysł. Człowiek wielkiej wiedzy, patriotyzmu i przyzwoitości. Był uczniem prof. Mieczysława Żywczyńskiego. Ksiądz katolicki, profesor nauk teologicznych, teolog dogmatyk, filozof, publicysta społeczno-polityczny, historiolog, poeta, twórca tzw. personalizmu uniwersalistycznego, pracownik naukowy KUL.

Równo dwanaście lat temu oczy całego świata zwrócone były w kierunku niewielkiej Gruzji. Zaledwie kilka dni wcześniej (7.08.2008) ówczesny prezydent tego kaukaskiego państwa Micheil Saakaszwili z równie wielką determinacją co dezynwolturą przystąpił do militarnego rozstrzygnięcia wieloletniego sporu z Osetią Południową i Abchazją.