Publicystyka

W telewizji państwowej słucham dyskusji o tym jak uczcić 90. rocznicę urodzin „jednego z największych Polaków” – Ryszarda Kuklińskiego. To nie jest niestety ponury żart, chociaż tak brzmi. Posługując się półprawdami, i urabianiem umysłów Polaków że białe jest czarne a czarne jest białe dopięli swojego. Kukliński na stałe zawitał jako patron ulic i placów.

Kazik Staszewski obserwując Naczelnika Państwa składającego kwiaty na grobach, w czasie gdy cmentarze zamknięto dla ogółu, napisał piosenkę „Twój ból jest większy niż mój". Piosenka nie będąca – przyznajmy to – żadnym artystycznym wyczynem – narobiła jednak niebywałego zamieszania i doprowadziła w efekcie do zwolnienia z radiowej „Trójki” wielu, pracujących tam od dziesiątek lat dziennikarzy.

Nie chcąc zanudzać Czytelników zbyt długimi polemikami, chciałbym odnieść się do publikacji autorstwa prof. Adama Wielomskiego i Magdaleny Ziętek-Wielomskiej („Musimy być gotowi do roli ostatnich endeków”, „Myśl Polska” z 24-31 maja oraz z 2-9 czerwca br.) jedynie w tym zakresie, w jakim dotyczy ona bezpośrednio mnie. Przyjemność bardziej szczegółowej dyskusji z ich twierdzeniami pozostawiam Manuelowi Ochsenreiterowi, którego poglądy są przez ww. autorów komentowane.

Sprawa śmierci George’a Floyda wstrząsnęła Ameryką, a różne lewicowe organizacje przeprowadziły też demonstracje w wielu, głównie zachodnich, krajach. Tymczasem niewielu już pamięta, że bardzo podobny incydent, w którym życie stracił Polak, miał miejsce prawie 13 lat temu, w dniu 14 października 2007 roku, w Vancouver w Kanadzie.