Myśl Polska

Polskojęzyczna gazeta dla tubylców podniosła ostatnio wielkie aj-waj. Poszło o to, że jedna z pisowskich radnych była uprzejma stwierdzić, iż tylko tchórze nie pójdą do kin na najnowszą polską superprodukcję – „Smoleńsk”. Nie podzielam zaskoczenia wypowiedzią radnej. Przeciwnie, uważam, że jest to konstatacja spójna i logiczna. I to w dwójnasób.

Zawsze uważałem się za człowieka o raczej bujnej wyobraźni, a że już wiele widziałem, uznałem, że niewiele mnie może jeszcze zaskoczyć. A jednak… Rzeczywistość (czy aby na pewno nie jesteśmy po drugiej stronie lustra?) skrzeczy.

Podstawowym dogmatem polskiej prawicy „niepodległościowej” jest twierdzenie, że podstawową przyczyną niedomagań państwa polskiego jest brak dekomunizacji. Wszystkie bolączki państwa wynikają rzekomo z tego, że Polską rządzą ludzie, którzy nie są nieskazitelnie czyści etycznie i pod względem ortodoksji ideologicznej, gdyż skazili się współpracą z „komuną”.

Kuroń, Michnik, Lityński i Celiński czy Macierewicz, Naimski i Romaszewski? Kto może się uważać za spadkobiercę i kontynuatora KOR-u? Na oczach Polaków toczy się spór o schedę po rzeczonej organizacji. Byli członkowie i działacze Komitetu odrzucili zaproszenie Prezydenta na obchody 40-lecia tej organizacji.

Ta książka jest oparta na relacjach polskich uczestników Operacji „Wisła”. Żołnierze WP w niej uczestniczący pochodzili z Wołynia, byli w 27. Dywizji Piechoty AK, potem wstąpili do 1. Armii WP, a po wojnie zostali w wojsku. Nie mają wątpliwości, że decyzja o przesiedleniu Ukraińców była słuszna. Władysław Filar powiedział:

11 września br. byłem w Rząbcu koło Włoszczowej. Była to moja druga wizyta, nazwijmy ją oficjalną, na zaproszenie organizatorów. Reprezentowałem oczywiście tylko siebie, a poza mną, z osób odwołujących się do tradycji polskiego ruchu narodowego, był także kol. Sławomir Zakrzewski z Ruchu Suwerenność Narodu Polskiego.

Na początku swojego urzędowania w Ministerstwie Spraw Zagranicznych minister Waszczykowski ogłosił, że polityka polska wstała z kolan. Niestety ostatnie wydarzenia wskazują na to, że jest wręcz przeciwnie. Polityka polska znalazła się na kolanach. Nie przed Rosją, nie przed Niemcami, ale przed Ukrainą.

Przed rokiem 1989 prace poświęcone działalności Romana Dmowskiego i kierowanego przezeń Komitetu Narodowego Polskiego na rzecz odzyskania niepodległości należały do rzadkości.
Jeszcze przed II wojną św. opublikowanych zostało kilka prac źródłowych, które powstały głównie w kręgu polityków obozu narodowego.

Przy pomocy Bolesława Bieruta można dzisiaj w Polsce usprawiedliwić wszystko – w potocznej nomenklaturze to „komunistyczny zbrodniarz”, a wedle IPN nie był wcale prezydentem RP, tylko „moskiewskim namiestnikiem”.

Kiedy politycy zawodzą, a dziennikarze, publicyści i historycy zbyt często mijają się z rzetelnym przekazywaniem prawdy, wkraczają motocykliści z Rajdu Katyńskiego. Tegoroczna wyprawa na Wschód, która w trzy tygodnie pokonała przeszło siedem tysięcy kilometrów, po raz kolejny udowodniła, że przy bezkompromisowym oparciu o prawdę historyczną – często bardzo bolesną – budowanie wspólnej przyszłości, w zgodzie i wzajemnym poszanowaniu, jest możliwe.