Kresy

Obóz PiS-owski szykuje zdaje się akcję odwracania uwagi Polaków od zagrożenia banderowskiego wykorzystując podle w tym celu rocznicę tzw. operacji polskiej NKWD. Raz, że ma to znowu postawić znak równości między zdominowanym bynajmniej nie przez Rosjan sowieckim aparatem bezpieczeństwa – a współczesną Rosją. Mamy także do czynienia z jaką dziwaczną próbą stawiania pod ścianą środowisk kresowych, na zasadzie: „o! o zbrodniach ukraińskich to pamiętacie, a przecież Ruscy to...!”.

Głosami PiS-u Sejm przyjął uchwałę o ustanowieniu 11 lipca dniem pamięci o banderowskim ludobójstwie. Nareszcie! Mniejsza o to, że PiS bardziej musiał niż chciał. Musiał, bo z jego elektoratu odezwały się pomruki niezadowolenia, podobnie jak w sprawie podwyżek wynagrodzeń dla sfery rządzącej.

Jak podkreśla ks. Isakowicz-Zaleski uchwały w Sejmie i Senacie RP to wielki, aczkolwiek niepełny sukces wszystkich środowisk kresowych. Do pełnego załatwienia tej sprawy ze strony Polski brakuje ścigania zbrodniarzy, gdyż ludobójstwo się nie przedawnia a jego ustawowy zakaz propagowania w polskiej i europejskiej przestrzeni publicznej, zwłaszcza symboliki OUN i UPA jest niezbędny. Tą sprawę trzeba dokończyć, choćby to miało trwać jeszcze kilka lat.

Perspektywa upamiętnienia na szczeblu państwowym ludobójstwa wołyńsko-małopolskiego i napiętnowania jego sprawców – czczonych przez pomajdanową Ukrainę jako bohaterów – wywołała prawdziwy szał nie tylko wśród ukraińskich, ale i polskich wybielaczy oraz sympatyków UPA. Dopiero teraz okazało się jak ich w Polsce jest wielu i że sympatia do nacjonalizmu ukraińskiego jednoczy ponad podziałami skonfliktowaną polską scenę polityczną.