Publicystyka

Nie wiem, czy Państwo zdają sobie do końca sprawę, że PiS żyje dzięki quasi-religii smoleńskiej. Gdyby nie Smoleńsk, byłaby to partia na poziomie poparcia Lecha Kaczyńskiego przed jego tragiczną śmiercią. No, powiedzmy, na poziomie 15%. Co za tym idzie, nie zdominowałaby tak sceny politycznej, jak to się stało po katastrofie i po histerii przepoczwarzonej w rzeczywisty kult.

18 marca minęła 72. rocznica zdobycia Kołobrzegu przez 1. Armię Wojska Polskiego. Była to jedna z największych bitew miejskich Wojska Polskiego podczas drugiej wojny światowej. Uczestniczyły w niej trzy dywizje polskie i pułk czołgów – łącznie 29 tys. żołnierzy. Bitwa, która zadecydowała o powrocie Polski na Pomorze Zachodnie.

Za nami kolejny 1 marca – dzień ustanowionego w 2011 r. święta tzw. żołnierzy wyklętych. Z premedytacją piszę powyższe słowa z małej litery, gdyż nie celebruję tego święta, bo uważam jego przesłanie za wysoce szkodliwe. Zresztą podobnie jak święto powstania warszawskiego również ustanowione niedawno.

"Miałem już nic więcej nie pisać o dniu „żołnierzy wyklętych”, ale muszę dodać jeszcze trzy grosze. Niektórych dziwi to, że święto „żołnierzy wyklętych” jest obchodzone huczniej niż święta narodowe 3 Maja i 11 Listopada. W Opolu obchody potrwają podobno dwa tygodnie. Gdzie indziej też co najmniej kilka dni. Żeby to zrozumieć, trzeba sobie uświadomić jakiemu celowi politycznemu służy to święto" - pisze Bohdan Piętka

Grosz pierwszy