Myśl literacka

Ta wystawa wzięła się nie z przypadku, a ze świadomej decyzji. Eugeniusza Geno Małkowskiego (na zdjęciu). Jej autor, wkraczał do malarstwa, będąc zauroczonym dokonaniami artystów francuskich, zwłaszcza spod znaku impresjonizmu. Teraz, w roku 1991, zdecydował się na Paryż, chcąc tu osiedlić się na stałe wzorem Degasa, Toulousa-Lautreca, Moneta, Maneta i później Picassa.

Na temat „Rzeczy Listopadowej” Ernesta Brylla odbyła się dyskusja w środowisku PAXowskim na łamach „Życia i Myśli” (1968 nr 4), w której udział wzięli pisarze i krytycy literaccy: Anka Kowalska, Stefan Jończyk, Zygmunt Lichniak, Józef Szczawiński, Zdzisław Umiński.

Ernest Bryll zadebiutował w piśmie „Po prostu” jako autor artykułu (1952). Rzeczywiście, wydawało się, że będzie operatywnym dziennikarzem. Pracował i współpracował ze „Sztandarem Młodych”, „Orką”. Szybko jednak zakosztował smaku poety. Zaczął zamieszczać kolejne wiersze, zadebiutował na rynku księgarskim tomem „Wigilie wariata” (1958). W okresie juwenaliów, publikacji okazjonalnych, już był dostrzeżony przez krytykę.