Myśl literacka

„10 najpiękniejszych Paryżanek”

geno_1.jpg
Ta wystawa wzięła się nie z przypadku, a ze świadomej decyzji. Eugeniusza Geno Małkowskiego (na zdjęciu). Jej autor, wkraczał do malarstwa, będąc zauroczonym dokonaniami artystów francuskich, zwłaszcza spod znaku impresjonizmu. Teraz, w roku 1991, zdecydował się na Paryż, chcąc tu osiedlić się na stałe wzorem Degasa, Toulousa-Lautreca, Moneta, Maneta i później Picassa.

Wartość tradycji

maria.jpg
Demokracja była aprobowana w starożytności pod warunkiem, że mądrzejsi nie będą podlegać głupszym. Znane są i aktualne nadal argumenty Sokratesa podważające sensowność opierania władzy politycznej o wybory. Sposób rozumienia demokracji zmieniał się wraz z upływem wieków. Jej iluzoryczną wartość wykazano ostatnio, lekceważąc milion podpisów zebranych pod wnioskiem w sprawie referendum edukacyjnego. Faktycznie rządzący nie liczą się u nas z poglądami obywateli, którym mają służyć.

Ernest Bryll – ostatni taki narodowiec (2)

bryll.jpg

Na temat „Rzeczy Listopadowej” Ernesta Brylla odbyła się dyskusja w środowisku PAXowskim na łamach „Życia i Myśli” (1968 nr 4), w której udział wzięli pisarze i krytycy literaccy: Anka Kowalska, Stefan Jończyk, Zygmunt Lichniak, Józef Szczawiński, Zdzisław Umiński.

Kamień Jarosława Iwaszkiewicza, Syzyfa Literatury Polskiej

stella.jpg
Szanowni Państwo! Nie omijajcie czynem! Nie omiatajcie słowem! Często spaceruję ulicami retrospektywnej ciszy w zadumie i nostalgii. Miasto umarłych monumentalną golgotą naszych czasów. Kamień Syzyfa Literatury Polskiej stoi na cmentarzu brwinowskim od 1980 roku. Poddawany jest ustawicznej korozji cywilizacyjnej a mianowicie zgniliźnie społecznej ludzkiego chamstwa i głupoty.

Ernest Bryll – ostatni taki narodowiec (1)

bryll pl.jpg
Ernest Bryll zadebiutował w piśmie „Po prostu” jako autor artykułu (1952). Rzeczywiście, wydawało się, że będzie operatywnym dziennikarzem. Pracował i współpracował ze „Sztandarem Młodych”, „Orką”. Szybko jednak zakosztował smaku poety. Zaczął zamieszczać kolejne wiersze, zadebiutował na rynku księgarskim tomem „Wigilie wariata” (1958). W okresie juwenaliów, publikacji okazjonalnych, już był dostrzeżony przez krytykę.

Bułat Okudżawa – człowiek, który starał się uczłowieczyć komunizm

okudzawa.jpg

Bułata Okudżawy przedstawiać nie trzeba – to wszystkim dobrze znany bard-poeta, Rosjanin, w którego żyłach płynęła gruzińska krew. Żył w czasach trudnych i jak sam mówił, był „dzieckiem swoich czasów”.

Strony

Subskrybuj Myśl literacka