Myśl literacka

Wesele opoczyńskie

opoczno.JPG
O regionie opoczyńskim chodzi opinia, że rolnik tyleż plonu otrzymuje z uprawy, ile wsieje z poprzedniego zbioru. Podobno też diabeł się zaśmiał, gdy przywędrował na miejscowe ugory, lecz o dziwo, bieda dała zasiew pod kulturę. Będąc kiedyś na prelekcji pisarza chłopskiego, Wiesława Myśliwskiego, usłyszałem, że kulturę tworzy bieda, i przynajmniej w tym wypadku miał rację.

Kazimierz – niedomknięte drzwi do raju (2)

Kazimierz III.JPG
Miał Kazimierz i ma nadal swoich wielbicieli tych jawnych, obnoszących się po Rynku, uliczkach, wąwozach, wzgórzach, bulwarze nadwiślańskim, ale i ukrytych. To przecież, w klasztorze reformatów zamknął się na długie miesiące Wacław Berent i tutejszym krajobrazem i nastrojem nasycił „Oziminę”.

Niedoceniona twórczość

harenda7.jpg
Niewielu czytelników powieści Żeromskiego wie o wysiłku wkładanym przez Oktawię Żeromską w doskonalenie jego tekstów. Podobną rolę – ale ograniczoną do twórczych inspiracji – spełniła Maria Kasprowiczowa w stosunku do poezji Jana Kasprowicza. Była jego trzecią żoną, Rosjanką z domu Bunin, córką carskiego generała. Urodziła się w 1887 roku w Petersburgu. Popełniła mezalians wychodząc za mąż za syna chłopa.

Ból i zachwyt

utrata.jpg
Utrata to niewielka rzeka na Równinie Środkowo-Mazowieckiej, długości 76 czy 78 kilometrów, zaczyna swój bieg w okolicach Falent, a kończy pod Sochaczewem, wpływając do Bzury… Obok wymienionych już miast, leżą nad nią Pruszków, Błonie i Żelazowa Wola. Tyle mówią encyklopedie.. Dla mnie, a na pewno w niniejszym szkicu, Utrata zyskuje rangę – bohatera literackiego, liczącego się uczestnika liryczno-epickiej opowieści.

W pracowni mistrza Liu Dawei

tianjin_china.jpg
Chiny, Chiny… rzymska Serica, Kataj – Marco Polo, czy łacińska – Sina albo jak mówią sami Chińczycy: Zhongguo, Tianxia czy Zhengzou, to kraj zaskoczeń i zadziwień, kraj tak wielki i różnorodny, że można opisywać go na setki sposobów, jednak to właśnie z powodu tej wielkiej różnorodności możemy to czynić zaledwie fragmentami.

Profesor Eugeniusz Geno Małkowski

geno_0.JPG
Profesor dr hab. profesor Eugeniusz Geno Małkowski na swój tytuł i nazwisko zapracował stukrotnie, a może nawet tysiąckrotnie, bo po drodze do sławy był nieujarzmiony w działaniach twórczych, jako autor wystaw indywidualnych i wystaw grupowych, jako aranżer i kreator imprez środowiska artystycznego. m. in. w ruchach o poprawę, jako wojownik dla całego środowiska artystycznego, które przez przemiany polityczno-gospodarcze w kraju popadło w biedę.

Kamienie w Auschwitz-Birkenau

auschwitz.jpg
„Auschwitz-Birkenau to miejsce, na którym nie tak dawna karta historii odcisnęła pieczęć nieludzkiego wynalazku – machiny, której zadaniem było szybkie, sprawne, tanim kosztem, pozbywanie się mniejszych i większych społeczności ludzkich. Z nakazu Wodza, ukazującego się na tle swastyki, miały ulec likwidacji. Były zbędne” – pisze Irena Stopierzyńska

Wielki nieobecny

Przybyszewski2.jpg
Od dawna nurtuje mnie potrzeba pisania o Stanisławie Przybyszewskim. Moje rozważania powinny mieć tytuł „Z powrotem do Przybyszewskiego”. Niepokojące są stereotypowe sądy deprecjonujące jego twórczość. Aktualność jego myśli w XXI wieku jest niewątpliwa.

Nieznany Jerzy Szaniawski

zegrzynek.jpg
W książce „Jerzy Szaniawski” Krystyna Nastulanka napisała o autorze „Dwóch teatrów”, że: „Wiódł na pozór spokojne i niezależne życie ziemianina. Przypadł mu z urodzenia ten rodzaj luksusowej egzystencji, o jakiej marzy wielu ludzi pióra: izolacja – i byt niezawisły od dochodów literackich”.

Myśli Literacka – 100 numerów

ML 100.JPG
Wraz z 100. numerem naszego dodatku – „Myśl Literacka” do „Myśli Polskiej” czujemy się zobowiązani opowiedzieć trochę o sobie, czyli o zespole redakcyjnym, naszych artykułach i losach, które mają związek z pewnym wycinkiem życia prasowego i kulturalnego kraju.

Strony

Subskrybuj Myśl literacka