Gospodarka

„Jeśli chodzi o Anglię, to w Londynie do Tamizy spłynęło 1,5 mln metrów sześciennych ścieków. W Finlandii do Bałtyku spłynęło 3,5 tys. m3 ścieków. Awarie te zostały potraktowane jako poważne. Jak widzimy, Warszawa pobiła absolutny rekord, i na tym tle wymienione przeze mnie katastrofy dziś stanowią mało znaczące wydarzenia” – mówi Przemysław Daca – prezes Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie

Kolejny raz, setny czy już tysięczny, przebiegła przez media odświeżana sensacja: "nie będziemy kupować rosyjskiego gazu!". Politycy i menedżerowie z determinacją zapowiadają, że nie przedłużymy kontraktu z Gazpromem, że mają go zastąpić dostawy LNG i Baltic Pipe. Nawet formalne wymówienie zostało wysłane na 3 lata wcześniej.

Propagatorzy amerykańskiego gazu jak mantrę powtarzają, że zakupy LNG „pomogą negocjować lepsze ceny od Gazpromu”. Jednak absurd tej tezy bije po oczach – jak zakupy drogiego gazu przekonają innego dostawcę do obniżenia swoich cen?

W poprzednich dwóch numerach „MP” udowodniłem fałszywość powszechnego przeświadczenia, że „wysokie ceny gazu zawdzięczamy Waldemarowi Pawlakowi”. To klasyczny „fake news”. Zarówno w negocjacjach lat 2009-10 , jak i w 2012 r., gdy Waldemar Pawlak był wicepremierem, w negocjacjach z Rosją i Gazpromem osiągnięto obniżki cen gazu.