Świat

Do Libii mam stosunek dość szczególny. Wiele lat temu, w latach 80-tych, moi rodzice, podobnie jak tysiące innych Polaków, przysłużyli się temu państwu, budując elektrownię w tamtejszym Homsie. Polska pomagała wtedy licznym krajom Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, wspierała ich rozwój technologiczny.

Rosja odniosła sukces militarno-dyplomatyczny w konflikcie syryjskim. W regionie rujnowanym konfliktami od Arabskiej Wiosny 2011 roku, skutecznie przywraca stabilizację przy skromnym zaangażowaniu militarnym i wielowektorowej dyplomacji. Wykorzystuje słabe punkty amerykańskiej rozchwianej polityki zagranicznej.

Ekipa prezydenta Ukrainy Władimira Zełeńskiego w dalszym ciągu na szczeblu państwowym wspiera skrajnie nacjonalistyczne organizacje paramilitarne. Środki na ten cel wykłada zaś amerykańska International Research & Exchanges Board (IREX), oficjalnie IREX specjalizująca się we „umacnianiu społeczeństwa obywatelskiego w krajach rozwijających się”. Co rozumie się przez ów proces – widać doskonale na ukraińskim przykładzie…

Wydaje się pewne, że obecna pandemia zmieni globalny układ sił. Jedne z państw, które do tej pory uważano za mające największy wpływ i decydujące o światowej polityce, stracą swoje wpływy, gdy tymczasem inne zyskają na znaczeniu. Nie będą rozważał szczegółowo jak te zmiany mogą wyglądać a ograniczę się jedynie do wskazania jak obecna pandemia wpłynęła na możliwości militarne największego obecnie mocarstwa, czyli USA.