Historia

Potrzebujemy bohaterów, może nawet bardziej niż kiedykolwiek. Na naszych oczach rozdmuchane poza granice rozsądku, fałszywe autorytety okazały się równie nietrwałe jak budujący je gazetowy papier. Spod blaknących portretów herosów „Solidarności” zaczęły wyłazić ubeckie kwity a konstrukt z kłamstw i półprawd runął niczym domek z kart. Została pustka.

Zdaniem biskupa Tadeusza Pieronka – który wystąpił w programie „Tak jest” Moniki Olejnik na antenie TVN24 – w „pogromy Żydów” podczas okupacji niemieckiej były zaangażowane „setki tysięcy Polaków”, a „Polacy, poszczególni ludzie, nie zdali egzaminu”. Jako przykład podał volksdeutschów, którzy „chcieli lepiej przeżyć okupację, a przy okazji zarobić” [1].

Minęła 140. rocznica śmierci Aleksandra Wielopolskiego (1803-1877). Był on obecny na polskiej i europejskiej scenie przez zaledwie dwa lata, jego reformy, które miał dobrze zaplanowane i przemyślane, zostały w bardzo krótkim czasie w dużej mierze zrealizowane.

Wojewoda łódzki odwołał wcześniejszą decyzję o nadaniu jednej z ulic Łodzi imienia Kazimierza Kowalskiego, prezesa Stronnictwa Narodowego w latach 1937-1939. Wywołało to oburzenie środowisk narodowych. Poniżej prezentujemy fragment książki Mariusza Maraska poświęconej Kazimierzowi Kowalskiemu. Opisuje on ostatnie chwile życia prezesa SN, rozstrzelanego przez Niemców 20 marca 1942 roku w Zgierzu: