Myśl Polska

Obowiązująca do dziś konstytucja Federacji Rosyjskiej jest produktem epoki jelcynowskiej smuty. Już same okoliczności jej uchwalenia w 1993 roku wiążą się z próbą odgórnego narzucenia wzorców tradycji rosyjskiej i oczekiwaniom Rosjan całkowicie obcych.

10,4 miliona głosów przyniosło wyborcze zwycięstwo Prawu i Sprawiedliwości. Zwycięstwo, co przyznaję z bólem, zasłużone. Główna siła opozycyjna – Platforma Obywatelska bazowała w tych wyborach głównie na elektoracie sprzeciwu, sprowadzając akt elekcji do swego rodzaju publicznego wotum nieufności wobec partii rządzącej i prezentowanej przez nią linii.

Nie było niespodzianki. Wygrał Andrzej Duda, choć głosy Polaków podzieliły się niemal po połowie. Nadzieje opozycji na wytrącenie PiS-u z politycznej trajektorii spełzły tym samym na niczym. Choć maksymalnie zmobilizowana, nie zdołała zapewnić zwycięstwa Rafałowi Trzaskowskiemu, który prowadząc bardzo udaną kampanię, musiał jednak uznać wyższość kandydata Prawa i Sprawiedliwości

Wiadomo mniej więcej jakie mam poglądy i że raczej trudno je obejść z prawej strony. Mam też w znajomych osoby z chyba całego spektrum światopoglądowego i religijnego, włączając w to osoby z tęczowymi nakładkami na profile. Z większością z nich udaje mi się przynajmniej wymieniać poglądy we w miarę cywilizowany sposób. Z niektórymi nawet lubię to robić regularnie i poza internetem.

Wybory kończą kampanię prezydencką, ale czy kończą polityczny konflikt, który podzielił Polskę? Różnice polityczne, ścieranie się poglądów, walka o zwycięstwo, przekonywanie wyborców – są jak najbardziej zrozumiałymi zjawiskami w demokracji.

Andrzej Duda nie był nigdy moim kandydatem i uważam ten wybór za bardzo niekorzystny dla Polski. W tle Dudy widzę uśmiechniętego Kaczyńskiego, Kamińskiego, Macierewicza, Pawłowicz, Morawieckiego, Kanię, Rachonia, Wildsteina, Gelberga i innych.

Zwycięstwo Andrzeja Dudy oznacza to, że do 2025 r. kluczowe stanowisko w państwie znajdzie się w rękach PiS, zaś do 2023 r. wszystkie najważniejsze stanowiska w państwie, wszystkie władze, wykonawcza, ustawodawcza, sądownicza oraz nieformalna władza mediów publicznych wraz ze wszystkimi przyległościami medialnymi żyjącymi z publicznych dotacji, będzie skupiać w silnym uścisku jedna partia.

Parlamentarzyści rodzimego chowu odzwyczaili nas od ponadpartyjnej współpracy. Z tym większym zaciekawieniem prześledziłem treść sejmowego druku 467 z dnia 19 czerwca br. Przedmiotem druku jest projekt uchwały „w sprawie naruszenia przez rząd Chińskiej Republiki Ludowej autonomii Hongkongu”. Wśród jego sygnatariuszy znajdujemy posłów niemal wszystkich (poza PSL) ugrupowań.

Ukazał się "Apel wyborczy środowisk niepodległościowych, narodowych i chrześcijańskich do polskich patriotów". Podpisało się pod nim kilka znanych mi bardzo zacnych osób i doprawdy nie wiem, co mam począć. Ten apel intelektualnie jest infantylny i zakłamany. Robi z Andrzeja Dudy jakiegoś super patriotę, dzięki któremu myśl narodowa zaczyna rozkwitać. Trzymając się mocno realiów trzeba spytać jak można być tak naiwnym, a może zwyczajnie głupim?

Festiwal żenady, w który zamieniła się po pierwszej turze kampania wyborcza szczęśliwie dobiega końca. Niewiele z rzeczy, które wydarzyły się w tym czasie wartych jest odnotowania, jeszcze mniej zapamiętania.