Myśl Polska

„Polska pełniła szczególną rolę podczas II wojny światowej. Byliśmy krajem, który zasłużył sobie na miano zwycięzcy. 1. Armia Wojska Polskiego, wspólnie z Armią Radziecką, po krwawych bojach zdobyła Berlin. Naszym obowiązkiem jest pamiętanie o tych ludziach, którzy zginęli za naszą wolność. Nie ma żadnego moralnego prawa pozwolić sobie odebrać tego zwycięstwa” – mówi w wywiadzie dla MP Dariusz Kaczmarczyk, polski „Nocny Wilk”

Nie we Wrocławiu czy Szczecinie, ale właśnie w Legnicy, w miejscu symbolicznym, czyli na Zamku Piastowskim, gdzie mieścił się dwór legendarnego polskiego księcia Henryka Pobożnego, który poległ w bitwie z Tatarami w 1241 roku – odbyły się już III Dni Pionierów Osadnictwa na Ziemiach Odzyskanych (11-14 maja br.). Impreza staje się z roku na rok coraz bardziej popularna i znajduje odzew w wielu środowiskach.

Adam Słomka siedzi w areszcie za zniszczenie kolejnego pomnika żołnierzy radzieckich. Poseł Józef Brynkus z Kukiz'15 poparł zmianę kodeksu karnego zaproponowana przez Słomkę polegającą na tym, że ochronie podlegałyby tylko pomniki, którym "przysługuje cześć należna". A o tym czy pomnikowi "cześć jest należna" będzie decydował Adam Słomka i Józef Brynkus.

Tytuł poniższego tekstu odwołuje się do tytułów dwóch artykułów opublikowanych w mediach głównego nurtu dotyczących elektoratu polityków niepopieranych przez establishment. Pierwszy z nich to tekst autorstwa Pawła Strawińskiego „Donald Trump prezydentem. Decyzję podjęto w przyczepie”, opublikowany 9 listopada 2016 r. na stronie www.forbes.pl.

Coś z życia towarzyskiego nowych elit niepodległościowych. W bieżącym numerze Gazety Polskiej (nr 19) pan Piotr Lisiewicz chwali się: „Byłem świadkową na ślubie Katarzyny Gójskiej-Hejke oraz Michała Rachonia. Tytuł świadkowej przyznałem sobie sam, bo drugim świadkiem był sławny redaktor Tomasz Sakiewicz, a on nie ma nawet włosów. (…) Ponieważ ślub był w Gdańsku …”

Wkrótce po zwycięstwie Donalda Trumpa w wyborach prezydenckich zarówno w środowiskach filoatlantyckich jak i antyatlantyckich spodziewano się szybkiego zniesienia sankcji względem Rosji, porzucenia przez Waszyngton zainteresowania Europą Środkową, a może nawet „zwijania” NATO.

O istnieniu Domu Polskiego w Moskwie dowiedziałam się od polskiej dziennikarki, która w stolicy Rosji mieszka i pracujące od wielu lat. Miałam za sobą doświadczenia uroczystych spotkań z Polakami z Wileńszczyzny, Białorusi, Łotwy, Ukrainy, a nawet Smoleńska. Zawsze występowali w pięknych ludowych strojach, roztańczeni i rozśpiewani. To oni wykreowali moje wyobrażenie na temat Polaków, których spotkam w Moskwie. Rzeczywistość okazała się nieco inna.

„Symbolem walki i męczeństwa mieszkańców polskiej wsi jest Michniów w woj. świętokrzyskim, który za pomoc niesioną partyzantom został spalony, a jego mieszkańcy w okrutny sposób wymordowani 12 i 13 lipca 1943 r.Krwawo w historii polskiej wsi zapisał się rok 1943 na Kresach Wschodnich. W lipcu w ramach tzw. Rzezi Wołyńskiej nacjonaliści ukraińscy z UON i UPA w bestialski sposób wymordowali kilkadziesiąt tysięcy mieszkańców polskich wsi” – piszą w uzasadnieniu posłowie PSL

Tak przypatruję się polskim reakcjom na wyniki wyborów prezydenckich we Francji i nasuwa się mi pytanie, czy od 1989 roku Polska chociaż przez kilka lat była niepodległym państwem?

O przyjaźni łączącej Stefana Kisielewskiego i Bolesława Piaseckiego pisałem już w kilku innych miejscach, w tym w książce „Wielka gra Bolesława Piaseckiego” (2008) i w II jej wydaniu pod innym tytułem „Bolesław Piasecki 1939-1956” (2015). Prezentowany poniżej list nigdy nie był publikowany. Pisany ręcznie przez Kisielewskiego w gorących dniach Października 1956 jest unikatowym źródłem pokazującym nastroje dużej części polskiej inteligencji.