Myśl Polska

O tykającej od 2011 roku, detonującej co jakiś czas na południowym brzegu Morza Śródziemnego bombie zegarowej w postaci terytorium dawnego państwa libijskiego mówiliśmy już wielokrotnie. Poziom złożoności sytuacji na tym targanym wojną wszystkich przeciw wszystkim obszarze sprawia jednak, że niekiedy z rezygnacją opuszczamy ręce i odwracamy głowę od libijskiego brzegu. Zapominamy, że destrukcja Libii stwarza bezpośrednie i nieuniknione zagrożenie dla całej Europy.

Dziś już chyba tylko ślepiec nie dostrzega podobieństw sytuacji w Polsce i na wschód od niej. Oto bowiem, gdy Warszawa poddawana jest nieustannym naciskom ze strony Stanów Zjednoczonych, które na sztandarach światowej rewolucji niosą już nie tylko demokrację i prawa człowieka, ale stały się także międzynarodowym reprezentantem środowiska LGBT, na Białorusi obserwujemy pierwszy etap procesu „walki o prawa” w postaci próby przeprowadzenia kolejnej „kolorowej rewolucji”.

Równo dwanaście lat temu oczy całego świata zwrócone były w kierunku niewielkiej Gruzji. Zaledwie kilka dni wcześniej (7.08.2008) ówczesny prezydent tego kaukaskiego państwa Micheil Saakaszwili z równie wielką determinacją co dezynwolturą przystąpił do militarnego rozstrzygnięcia wieloletniego sporu z Osetią Południową i Abchazją.

Wtrącanie się w wewnętrzne sprawy innego państwa uważam za przejaw chamstwa i niebywałej arogancji. Nie będzie to więc dyktando o tym, jak powinni zachować się Białorusini. Będzie to desperackie wołanie Polki, która nadzieję na ocalenie własnej tożsamości pokłada w dalszym istnieniu Aleksandra Łukaszenki przy władzy.

Eksplozja w bejruckim porcie, w wyniku której śmierć poniosły co najmniej 154 osoby, zaś rannych zostało kolejnych 5 tysięcy, spowodowana została przez azotan amonu, którego 2 750 ton składowanych było przez około sześciu lat w portowym magazynie, warunkach nie spełniających standardów bezpieczeństwa.

Grupa aktywistów ruchu lgbt rozwiesiła tęczowe chorągwie na pomnikach warszawskich, w tym na figurze Chrystusa pod kościołem św. Krzyża w samym centrum miasta. Kościół św. Krzyża jest miejscem szczególnym. W czasie Powstania Warszawskiego Niemcy wysadzili go w powietrze – zniszczenia były ogromne. W kościele, starannie odbudowanym po wojnie, znajduje się wiele historycznych pamiątek wśród nich urna z sercem Fryderyka Szopena.

Nasz "nieoceniony" Minister Zdrowia wydał kolejne rozporządzenie, które z powrotem zaostrza rygory profilaktyki antywirusowej w wybranych miastach/powiatach, w których ostatnio odnotowano największe przyrosty stwierdzonych zakażeń tajemniczym koronawirusem.

Zaprzysiężenie Andrzeja Dudy i inauguracja jego kolejnej prezydenckiej kadencji odbyły się bez większych fajerwerków. Jako, że politycy koalicji rządzącej poniekąd zmuszeni byli do jednogłośnego i entuzjastycznego okazywania swojej radości, cały show skradła im opozycja.

6 sierpnia mija kolejna rocznica „wymarszu kadrówki” z Krakowa. W sierpniu 1914 Józef Piłsudski zagrał kartą austriacką i przegrał w zetknięciu z realiami Królestwa Polskiego zdominowanego politycznie przez Narodową Demokrację. Mimo to wbrew faktom lansuje się tezę o wielkim triumfie Piłsudskiego w Kielcach. Jak było naprawdę?

Wydawnictwo Darczyńcy w Olsztynie wydało dwie książki doktora Feliksa Walichnowskiego, kawalera Medalu Rodła, przyjaciela Karola Małłka, Jerzego Burskiego i Hieronima Skurpskiego z konspiracyjnego Związku Mazurów. Te dwie nowe pozycje to „Utopce” i „Fatalna Trzynastka”.